امروز عزیزی از کرامات هوش مصنوعی جدید چیزهایی گفت که تشتک‌هایمان همچنان در حال پریدن است. مثلاً مشخصات یک برنامه رایانه‌ای را به ایشان داده‌اند و ظرف چند لحظه کدنویسی‌شده‌اش را تقدیم مخاطب کرده. یا درخواست یک مقالۀ علمی‌پژوهشی با چهل مرجع (رفرنس) کرده‌اند و به‌سرعت تحویل‌شان داده. یا اینکه از او خواسته‌اند فیلم‌نامه‌ای با مشخصات معین‌شده بدهد و دقیقه‌ای بعد فیلم‌نامه را آماده کرده؛ که ظاهراً متنِ استخوان‌داری هم بوده. گفته شده در کشورهای غربی هستند اطفالی که انشاء نمی‌نویسند و نویسنده‌شان حضرت هوش مصنوعی‌ست. قراردادهای تجاری محکم و قوی ساخته یا برای مناظرات سیاسی خطّ مشی و گفت‌وگوی نظام‌مندی پیشنهاد کرده و از این قبیل عجایب.

تبعات این اختراع شگفت بشری آدمی را توانمندتر می‌کند یا وابسته‌تر؟ یحتمل اعتیاد و افزایش مراجعه به آن به ثروت‌اندوزی صاحبانش خواهد انجامید. همچنین به جهانی‌سازی، که سیطرۀ یک فکر جهانی محور اصلیِ آن است، کمک فراوانی خواهد کرد. البته تعطیل‌شدن بیش از پیشِ قوای فکری و واگذاری آن به این علامۀ همه‌چیزتوان هم یکی از قصه‌های بعدی‌ست. می‌دانید که آدمی قدرتی ماورای این‌ها دارد و این هوش مصنوعی هم شاهدی بر قدرت نامحدود انسان است. اما آن‌چه بر هر چیزی غلبه دارد ایمان است. و عاقبت با تقواست.