امامکشی به سبک حرامخواری
🔺 کشتن امام آنقدرها هم که شلوغش میکنند کار دشواری نیست. شریعتی از مثلث زر، زور، تزویر میگوید. روشن است که امروز در جامعه ما فهم و آگاهیهای دینی بسیار بالاتر از ادوار پیشین است. این جای شکر دارد. آنچه دلِ آدمی را به درد میآورد رعایتنکردن حدود الهیست. کنارنهادن حجاب و روزهخواری و نوشیدن مسکرات و سگبازی و از این قبیل چیزها حداقل در اطرافی که من شاهدم رواج عجیبی یافته.
🔺 حتماً در ورقهای تاریخ هم خواندهاید مانند این رفتارها سابقهها داشته و مربوط به روزگار معاصر نیست. مشکل ما شاید جزئیات بیشتر دیدن به نسبت گذشتههاست. علاوه بر اینکه تمام گذشته نقل نشده و ما در جریانش نیستیم. من از آنچه پیشترها در واقعهٔ عاشورا شنیده بودم به نظرم آمد لقمههای حرام هم مانع از ورود دین به دل میشوند. امام حسین علیهالسلام وقتی دید برابر سخنهای الهیاش هلهله میکنند دلیلش را پر بودن شکمها از حرام دانست.
🔺 وقتی به اصناف گوناگون برای رفع حاجاتم مراجعه میکنم میبینم کاسبی که حلالواری کار کند راحت پیدا نمیشود. در ساختار کارمندی هم نانها با هزاران نوع پیچاندن کارها بعید است به حلال نزدیک باشد. امیدوارم غلط کرده باشم، ولی انگار همین چیزهاست که مردمانی را به رفتار حرام و مقابله با حدود خداوند سوق داده است. امروز سخت میتوان گفت آگاهیها کم است. یهودیان پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله را مانند فرزندشان میشناختند و شدیدترین دشمنش بودند. دشمنان حسین علیهالسلام معترف بودند او کیست و باز کشتندش.
🔺 اصلاً دوست ندارم چنین حکمی بدهم که خلقالله آگاهانه دشمن حکم خدا شدهاند، اما وظیفهٔ انبیاء الهی نیز تبیین خوب و بد بود تا برای کسی عذری نماند و البته امید به هدایت. ما عادت داریم تقصیرها را گردن هر کسی بیندازیم جز خودمان. واقعیت این است که کسی جز من مقصر وضع موجود نیست؛ هرچند شاید از نظر برخیها اوضاع بد نباشد و خوب هم باشد و امثال من دچار توهماتی شدهایم. خدا هدایتمان کند.