غیرت دوست

هَر گَه که تو بِنشینی با غیرِ مَن، از غیرت
برخیزم و بنشینم، بنشینم و برخیزم

👤 صغیر اصفهانی

.

🔴 مصرع دوم گویای حالتی مرکب از خشم و اندوه و نگرانی وبیچارگی در آدمی‌ست که محبوبش با کسی غیر از او نشسته است. اگر خداوند بنده‌ای را دوست بدارد، که همه‌شان را دوست دارد، هنگام مشغولیت بنده به چیزی غیر از او، می‌نشیند و برمی‌خیزد و برمی‌خیزد و می‌نشیند و عالم را به هم می‌ریزد تا بنده از آن غیر بگسلد؛ چون خدا بیچاره نیست. سیلی‌های بلا برای بندگانش ماحصل چنین حالتی در اله‌العالمین است. غصه‌تان نشود که چرا مرا در بلا افکند و دیگران رها می‌چرخند.