✳️ طبق روایت تورات، پس از اسماعیل، از ساره همسر نخست ابراهیم اسحاق به دنیا آمد. در این منابع او بر خلاف اسماعیل دردانه و برگزیده خداوند است. اسحاق در کنعان به دنیا آمد و در همان‌جا در گذشت. پسر کوچک او یعقوب سومین آبا از آبای بنی‌اسرائیل است. سِفْر پیدایش مدعی‌ست که اسرائیل را فرشتۀ وحی به عنوان لقب به یعقوب داد و در عهد عتیق قبایل عبرانی را بنی‌اسرائیل یا قبایل اسرائیل می‌نامند.

✳️ یعقوب دوازده پسر داشت و این ۱۲ نفر قبایل دوازده‌گانه را پایه گذاشتند، با نام‌های روبین، شمعون، لاوی، یهودا، یساکار، زبولون، دان، نفتالی، جاد، اشیر، مناسه، افرائیم و بنیامین. مناسه و افرائیم پسران یوسف علیه‌السلام هستند و قبیله آن‌ها نیز قبیله یوسف است.

🔺 قوم یهود به یهودا چهارمین فرزند یعقوب منتسب است و در زمان وفات یعقوب قبیله او پرجمعیت‌ترین قبیله بوده است. یهودا نماد خیانت و دورویی در بین فرزندان یعقوب است. از طرفی علیه یوسف توطئه می‌کند و از طرف دیگر نزد یعقوب خود را عامل نجات یوسف معرفی می‌کند.

❇️ در قرآن کریم میان واژه بنی‌اسرائیل و یهود تفاوت است. بنی‌اسرائیل به قوم پیامبرانی مانند حضرت موسی اطلاق می‌شود، در حالی که واژه یهود ناظر بر مفهوم جدیدی‌ست که از قوم یهود در سده‌های اولیه میلادی شکل گرفته بود. نماد بارز آن اقوام یهودی ساکن در عربستان بودند که به رباخواری اشتغال داشتند. آنان در قرآن قومی حریص و ناسپاس توصیف شده‌اند و هیچ ربطی به پیامبران ندارند. کتاب خدا را پنهان کرده‌اند و گمراهی را بر هدایت ترجیح داده‌اند.

❇️ یوسف علیه‌السلام که با توطئه برادرانش از جمله یهودا به مصر رفته بود، پس از رشته‌ای از حوادث به مقام عزیز در دستگاه هیکسوس‌ها (حاکمان مصر) دست یافت. وی سپس برادران و پدر خود حضرت یعقوب را به مصر خواند و بدین ترتیب تمامی ایشان به این کشور مهاجرت کردند.

.

.

.

📚 منبع: دایره‌المعارف مصور تاریخ یهودیت و صهیونیسم