بزرگان زیادی به حافظ ابراز ارادت کرده‌اند و مقام معرفت او را ستوده‌اند. عارف و حکیم وارسته، ملاهادی سبزواری، در دیوانش این‌گونه غیب‌دانیِ حافظ را می‌ستاید:

هزاران آفرین بر جان حافظ / همه غرقیم در احسان حافظ

ز هفتم‌آسمانِ غیب آمد / لسان‌الغيب، اندر شأن حافظ

👤

فیض کاشانی نیز که خود مجتهد و فیلسوفی کم‌نظیر در تاریخ اسلام به شمار می‌آید توصیه می‌کند جز شعر حافظ هیچ شعر دیگری نباید خواند:

ای یار مخوان زَ اشعار، الا غزل حافظ / اشعار بوَد بی‌کار الا غزل حافظ

استاد غزل سعدی‌ست نزد همه کس، لیکن / دل را نکند بیدار الا غزل حافظ

غواصِ بِحارِ شعر نادر به کَفَش افتد / نظمی که بود دُربار، الا غزل حافظ